ما

ما سوگوار همنوع خویش،ما غم زده فرزندان خاک غریبمان، ما سینه سوخته دیار گمناممان، ما نظاره گر پرپر شدن غنچه های امید، ما در حسرت شکفتن جوانه های خود باوری، ما امیدوار به فردایی زودرس ما........... هستیم.
این باور ماست که در پس هر مشکلی آسانی، در پس هر تاریکی روشنایی، در پس هر نا امیدی امید، در پس هر تلخی خوشی و در پس هر ظلمی عدالت، نهفته است.