حکایت اینجا

اینجا همه غمگین به نظر میرسند از آن هیاهوی رایج در جوامع گوناگون خبر چندانی نیست، وقتی نخستین بار پا به اینجا میگذاری حس می کنی وارد مراسم سوگواری که همراه با سکوته وارد شدی، چهره تک تک مردمان شهر ما بیانگر وجود دردیست که وارد اعماق وجود آنها شده، خیابانهای شهر ما روزانه شاهد ظلم و بی عدالتی هستند، ما گرچه آرزوی لمس عدالت را سالهاست در سر داریم اما علی رغم میل باطنی با چنین حسی بطور کلی بیگانه هستیم.
ما مظلومانه اما استوار ایستاده ایم سلاح ما بلوچ بودن ماست سلاح ما اعتقادات ماست، ما زاده سرزمین مظلوم و بی دفاع بلوچستان هستیم ما برای سربلندی این سرزمین تمام موانع را به جان می خریم،